жатырқаулық

зат. сөйл. Жатырқаушылық. Жаяу жүрген тәуір киімді кісілерді сыртынан бағып, терезелерінен сығалаған әлдекімдердің сұлбасын аңғарғанда, әлдеқандай ж а т ы р қ а у л ы қ т ы сезген Тоқтарбайдың таңырқауы көбейіп кетті (О. Сәрсенбай, Шығ., 5, 30).